«Ermənistanda uşaq yazarı az olsa da, uşaq ədəbiyyatı nəşr olunmaqdadır və onun satışında heç bir problem yoxdur».
Mədəniyyət Nazirliyinin nəşriyyat agentliyinin rəhbəri Edvard Militonyan bu fikirdədir:
«Dövlət hesabına bir sıra uşaq ədəbiyyatı buraxılır –istənilən yaxşı əsər diqqətdən kənarda qalmır və oxucuya təqdim olunur. Hər il bu məqsədlə 40 min dollar ayrılır».
Militonyan təəssüflə qeyd edir ki, çap olunan kitabların tirajı azdır və keçmiş dövrlərlə müqayisədə kitabların təsir dairəsi də azalıb: «İndi televiziya birinci yerdədir...».
Uşaq yazarı Nune Qriqoryan əmindir ki, keyfiyyətsiz televiziya proqramları, filmləri, uşaq verilişləri uşaqların aqressiv, ətrafa və təbiətə laqeyd böyüməsinə səbəb olur:
«Böyüklərin baxa bilmədiyi qorxulu filmlər uşaqların çox xoşuna gəlir - orda dava, avtomat, tapançalar var. Həmçinin, kompüter oyunları da uşaqları faşist edir. Elə hey küçədə uşaq və yeniyetmələr dalaşırlar, onlar film və seriallarda gördüyü söz və hərəkətləri təkrarlayırlar».
«DƏRSLİKLƏRDƏ DƏYİŞİKLİK OLMAYANA QƏDƏR UŞAQLAR KİTABA TOXUNMAQ İSTƏMƏYƏCƏKLƏR»
Nune Qriqoryan hesab edir ki, nağıl və hekayələri televiziya tamaşaları və müzakirələr vasitəsilə də çatdırmaq olar. Bu cür verilişlər isə hazırda yoxdur, əvəzində məktəb dərsliklərində anlaşıqsız, dolaşıq mətnlər var:
«Nəvəm gəlib mənə deyir ki, tapşırığı başa düşmürəm. Oxuyub mən də başa düşmürəm ki, uşağa da izah edə bilim. Bax, dərsliklərimiz bu vəziyyətdədirlər. Müəllim dərsin bir neçə dəqiqəsini hansısa hekayəyə ayıra bilər. Bunun əvəzində dərslər adətən quru keçir, uşaqlara iki qiyməti yazılır, onlar da özlərini alçalmış hiss edirlər. Məktəb və dərsliklərdə dəyişiklik olmayana qədər uşaqlar yəqin ki, kitaba toxunmaq istəməyəcəklər. Bir çox valideynin kitab almaq imkanı yoxdur, onlar sadəcə, uşaqlarının qarnını düşünür –
Məktəb və dərsliklərdə dəyişiklik olmayana qədər uşaqlar yəqin ki, kitaba toxunmaq istəməyəcəklərburda sistemli yanaşma lazımdır».
Yerevan küçələrində keçirdiyimiz sorğu göstərdi ki, çətinliklərə baxmayaraq, valideynlər uşaqları üçün kitab alır. Onlar əsasən klassik ədəbiyyata üstünlük verirlər, çünki müasir yazıçılarla tanış deyillər:
«- Mən nağıl kitabı alıram və məcbur edirəm ki, oxusun. Heç olmasa, kompyuterdən bir az aralansın.
- Kitabların qiyməti necə əlçatandırmı?
- Aldığım kiçik kitabçalar bir o qədər baha deyil».
«MÜASİR ƏDİBLƏRİ TANIMIRIQ»
« - Oğlum oxumağı çox sevir. Ötən il mən çox çətinliklə ona erməni nağıllarından ibarət məcmuə aldım. O, təxminən 10 dollara idi».
«Nağıl və hekayə yığması çox bahadır, biz yalnız dərslik alırıq. Həm də ucuz qiymətə olan kitabçalar alırıq.
- Hansı müəlliflərə üstünlük verirsiniz?
- Klassik ədəbiyyata, müasir ədibləri isə tanımırıq».
Baş çəkdiyimiz kitab dükanında da valideynlərin əsasən klassik əsərlərə üstünlük verdiklərini dedilər:
«Bizim dükanın timsalında deyə bilərik ki, uşaq ədəbiyyatı çox satılır. Əsasən erməni klassiklərinin nağıllarını və məktəblilər üçün ensiklopediya alırlar».
Biz kitabların qiyməti ilə də maraqlandıq:
«Qiymətlər fərqlidir, bir neçə sentdən 60-70 dollara qədər. Rusiya nəşrləri bahadır. Ancaq çoxlu alıcı varsa, demək qiymətlər əlçatandır».
Mədəniyyət Nazirliyinin nəşriyyat agentliyinin rəhbəri Edvard Militonyan bu fikirdədir:
«Dövlət hesabına bir sıra uşaq ədəbiyyatı buraxılır –istənilən yaxşı əsər diqqətdən kənarda qalmır və oxucuya təqdim olunur. Hər il bu məqsədlə 40 min dollar ayrılır».
Militonyan təəssüflə qeyd edir ki, çap olunan kitabların tirajı azdır və keçmiş dövrlərlə müqayisədə kitabların təsir dairəsi də azalıb: «İndi televiziya birinci yerdədir...».
Uşaq yazarı Nune Qriqoryan əmindir ki, keyfiyyətsiz televiziya proqramları, filmləri, uşaq verilişləri uşaqların aqressiv, ətrafa və təbiətə laqeyd böyüməsinə səbəb olur:
«Böyüklərin baxa bilmədiyi qorxulu filmlər uşaqların çox xoşuna gəlir - orda dava, avtomat, tapançalar var. Həmçinin, kompüter oyunları da uşaqları faşist edir. Elə hey küçədə uşaq və yeniyetmələr dalaşırlar, onlar film və seriallarda gördüyü söz və hərəkətləri təkrarlayırlar».
«DƏRSLİKLƏRDƏ DƏYİŞİKLİK OLMAYANA QƏDƏR UŞAQLAR KİTABA TOXUNMAQ İSTƏMƏYƏCƏKLƏR»
Nune Qriqoryan hesab edir ki, nağıl və hekayələri televiziya tamaşaları və müzakirələr vasitəsilə də çatdırmaq olar. Bu cür verilişlər isə hazırda yoxdur, əvəzində məktəb dərsliklərində anlaşıqsız, dolaşıq mətnlər var:
«Nəvəm gəlib mənə deyir ki, tapşırığı başa düşmürəm. Oxuyub mən də başa düşmürəm ki, uşağa da izah edə bilim. Bax, dərsliklərimiz bu vəziyyətdədirlər. Müəllim dərsin bir neçə dəqiqəsini hansısa hekayəyə ayıra bilər. Bunun əvəzində dərslər adətən quru keçir, uşaqlara iki qiyməti yazılır, onlar da özlərini alçalmış hiss edirlər. Məktəb və dərsliklərdə dəyişiklik olmayana qədər uşaqlar yəqin ki, kitaba toxunmaq istəməyəcəklər. Bir çox valideynin kitab almaq imkanı yoxdur, onlar sadəcə, uşaqlarının qarnını düşünür –
Yerevan küçələrində keçirdiyimiz sorğu göstərdi ki, çətinliklərə baxmayaraq, valideynlər uşaqları üçün kitab alır. Onlar əsasən klassik ədəbiyyata üstünlük verirlər, çünki müasir yazıçılarla tanış deyillər:
«- Mən nağıl kitabı alıram və məcbur edirəm ki, oxusun. Heç olmasa, kompyuterdən bir az aralansın.
- Kitabların qiyməti necə əlçatandırmı?
- Aldığım kiçik kitabçalar bir o qədər baha deyil».
«MÜASİR ƏDİBLƏRİ TANIMIRIQ»
« - Oğlum oxumağı çox sevir. Ötən il mən çox çətinliklə ona erməni nağıllarından ibarət məcmuə aldım. O, təxminən 10 dollara idi».
«Nağıl və hekayə yığması çox bahadır, biz yalnız dərslik alırıq. Həm də ucuz qiymətə olan kitabçalar alırıq.
- Hansı müəlliflərə üstünlük verirsiniz?
- Klassik ədəbiyyata, müasir ədibləri isə tanımırıq».
Baş çəkdiyimiz kitab dükanında da valideynlərin əsasən klassik əsərlərə üstünlük verdiklərini dedilər:
«Bizim dükanın timsalında deyə bilərik ki, uşaq ədəbiyyatı çox satılır. Əsasən erməni klassiklərinin nağıllarını və məktəblilər üçün ensiklopediya alırlar».
Biz kitabların qiyməti ilə də maraqlandıq:
«Qiymətlər fərqlidir, bir neçə sentdən 60-70 dollara qədər. Rusiya nəşrləri bahadır. Ancaq çoxlu alıcı varsa, demək qiymətlər əlçatandır».
